امشب بعد از مدتها ابعاد زیادی از موضوع اشراق و کار روشن شد. حالا وقت تصمیم گیری در مورد استراترژی هست که قراره در آینده دنبال کنیم. چیزهایی که میدونم اینه:
من بدون محاسبه کافی وارد این پروژه شدم و حالا دو تا انتخاب دارم.
شماره یک : بازی رو ادامه بدم. در این حالت با این صورت مساله طرفم : پروژه ای که زمان زیادی رو از دست داده , تجهییزات و نیروی کار کافی نداره و من توانایی های محدودی دارم. تنها راه حلی که برای من وجود داره درست انجام دادن کارهای است که به من واگذار شده و قبول نکردن تعهدات بیشتر تا زمانی که دستمزدم رو میگیرم. بدون نگران شدن در مورد اینکه آیا موفق خواهند شد یا نه.
شماره دو: ترک بازی و پاک کردن صورت مساله . در این حالت باید انتخاب بهتری داشته باشم.
اینکه برای خودم یک مساله طرح کنم و خودم رو برای حل کردنش به چالش بکشم , باید مساله ی مهمی باشه و حاصلش ارزشمند باشه. باید هدفی رو دنبال کنه , نه صرفآ حل کردن خود مساله.
سوال اینه که ادامه دادن با اشراق چه نتایج ارزشمندی میتونه داشته باشه؟
معتقدم پاک کردن صورت مساله کار منطقی نیست . من نباید تحت تاثیر فشار واکنش عصبی نشون بدم , نظم ذهنیم بهم بریزه و خونسردیم رو از دست بدم. تنها زمانی به خودم اجازه میدم صورت مساله ام رو عوض کنم که به این نتیجه برسم مساله بهتری برای حل کردن وجود داره.
دست آوردهای با ارزش ادامه ی کار میتونه اینا باشه:
- داشتن کار روتین و دستمزد ثابت. 7.0
- تبدیل شرایط باخت به شرایط مساوی و برد. 1.0
- فراهم کردن شرایط مناسب برای فعالیت 1.5S Side Project
- تجربه تکنیکال و رزومه 0.25
- رسیدن به نگرش 0.25S Productive
(اینکه اول مهمه یک کاری با کیفیت متوسط انجام بشه , بعد برای بهتر شدنش تلاش کرد)
اگر هر زمان مجموع دست آوردهام به کمتر از ۸ رسید دیگه دلیلی برای ادامه ی کار باقی نمیمونه.