یازده نوامبر

ظهر یک جمعه پاییزی.

امروز پس از مدتها ایده ی روشنی در ذهنم شکل گرفت و فهمیدم که بزرگترین مساله ای که برای من وجود داره چیه.

با وجود اضافه وزن و سستی هیچوقت نمیتونم از خودم لذت ببرم. وقتی نتونم از خودم لذت ببرم آدم خوشحالی نخواهم بود پس نمیتونم آدم موفقی هم باشم. نمیتونم کسی باشم که آرزوش رو دارم.

اینکه انرژی از دست میدم و همیشه یک جای ذهنم نسبت به واقعیت مثبت تردید داره, دلیلش اینه که به واقعیت موجود نگاه میکنم. و میبینم که یه جای کار اشکال داره و اون فیزیک منه.

پیش به سوی تغییر بزرگ : تغییر مادی